امروز
يکشنبه 1403.10.2
Iranian Construction Engineering and Management
اندیشگاه
نباید به جامعه ناامیدی از بهبود را تزریق کنیم
بنانیوز-حدود انتقاد به مسئولین مدیریت شرایط اضطراری روشن کنیم. نباید به جامعه ناامیدی از بهبود را تزریق کنیم.
هفته دوم بهمن ۹۶ برای مردم ایران در غرب و نیمه شمالی هم خیر داشت هم شَر. گفتن این موضوع سخت است ولی باید قبول کنیم که جامعه ایران در همه ارکان و ابعاد در سال ۹۶ آماده پذیرش نعمات الهی در قالب برف و یا باران را ندارد. لطف الهی برای ما تبدیل به سختی و مصیبت می‌شود، زیرا هنوز آماده نیستیم.
یک فرصت و نعمت ناشی بارش برف در ۲۱ استان کشور در شرایط خشکسالی و کمبود منابع آب بیشتر از اینکه باعث خوشحالی مردم و مسئولین باشد به دلیل نبود برنامه و تجهیزات و در کل نداشتن آمادگی به جای ایجاد شرایط اضطراری را به شرایط بحران تبدیل می‌شود.
این شرایط و بروز خسارت و آسیب به بخش‌هایی از جامعه، در کنار وجود فضای مجازی و دسترسی سریع به اخبار و اطلاعات باعث تولید و گسترش حجم بالایی از نقد و محتوای انتقادی به وضعیت و شرایط حاکم بر ۳ روز اولین هفته بهمن شد.
به طور حتم انتقاد به شرایط جامعه یک حق برای تمام شهروندان و سازمان‌های رسمی جامعه است ولی پاسخگویی به آن و اصلاح رفتارها و عملکردها وظیفه‌ای است الزامی از سوی نهادها و سازمان‌های متولی و قانونی در دولت و نهادهای عمومی.
ولی در جامعه ما به دلیل ضعف و کاستی در روندهای مدیریت و نظارتی در نهادهای بالادستی و متولی انتظار این اقدام شاید موضوعی نانوشته و احتمالاً انجام نشدنی است. البته در این چند سال باب شده است که برخی سازمان‌ها با انتشار اطلاعیه و عذرخواهی از شهروندان و جامعه در گام‌های اولیه تمرین پاسخگویی هستند ولی تا پاسخگویی واقعی هنوز فاصله زیادی داریم. که خود بحثی جداگانه را طلب می‌کند.
انقتاد شهروندان به جای خود ولی این چند روز از تریبون رسانه ملی شاهد انتقادهای تند و تیز مجریان و برخی از میهمانان بودیم که به طور وسیع در فضای مجازی بازنشر داشته است.
امیدوارم این انتقادها واقعی باشد نه سیاسی و جناحی، زیرا از این شرایط بدتر را در زمان بارش سرما و برف سنگین سال‌های ۸۶ و ۹۱ شاهد بودیم ولی در آن زمان خبری از این حجم انتقادها در جامعه و رسانه‌های آن زمان نبود. البته شاید بگویند در آن زمان فضای مجازی به این قدرت و نفوذ وجود نداشت ولی این نکته اصل موضوع را زیر سوال نمی‌برد.
نکته مهم که میخواهم به همه خوانندگان این یادداشت یادآوری کنم اثر و پیامد این انتقادها در سطح جامعه است.
این حجم انتقاد بی‌هدف و یا تولید محتوای سازمانی یا مردمی درباره رویداد برف و پیامدهای ناشی از آن اگر منجر به پاسخگویی رسمی، تغییر، اصلاح روندها و رفتارها در مردم و سازمان‌های مسئول نشود تنها و تنها منجر به سِر شدن و بی‌تفاوتی و ناامیدی از بهبود شرایط و تنزل سطح انتظارات مردم از مسئولین می‌شود.
یادمان باشد پراکندن ناامیدی و ناتوانی نهادهای متولی به انواع روشهای صحیح و یا ناصحیح به جز ایجاد خسارت و ناامیدی برای کل جامعه نتیجه‌ای ندارد.
یادمان باشد انتقاد اگر سازنده نباشد تنها منجر به ایجاد کدورت، بی‌انگیزگی و ناامیدی در مخاطبین می‌شود. ای کاش منتقدین در کنار طرح نظرات خود از هر تریبون اقدام به ارائه پیشنهاد و راهکار علمی و تخصصی نمایند.
همچنین خوب است که در کنار احساس تکلیف به انتقاد به نقش و مسئولیت خود نیز توجه کنیم، این یاداوری در حوزه‌های شهروندی، سازمانی و اجتماعی قابل توجه است.
و یادمان باشد که ما همه باید در مسیر ایجاد و تقویت آمادگی جامعه در مواجه با سوانح و شرایط اضطراری کوشا و فعال باشیم. گاهی در مقام آموزش‌دهنده گاهی یادگیرنده.
۱۰ بهمن ۹۶
حسام_الدین_نراقی
انجمن_امداد_ایرانیان
آرشيو مطالب...