صندوق بین المللی پول در گزارشی به بررسی اثرات رشد اقتصادی کشورهای درحال توسعه جهان در افزایش سطح رفاه اجتماعی مردم پرداخته است.
این نهاد بین المللی شاخصی را به نام «شاخص کیفیت رشد» ارائه کرده و بر اساس نمره ای که به کشورها داده است آن ها را رده بندی کرده است.
بر پایه میزان رشد اقتصادی و اثرات و ابعاد اجتماعی این رشد نمره ای به هر کشور داده می شود که از 0 تا 1 متغیر است. هر چه این نمره بیشتر باشد به این معناست که رشد اقتصادی در آن کشور کیفی تر بوده یعنی اثرات بیشتری در افزایش سطح استانداردهای زندگی، افزایش رفاه و ایجاد فرصت های شغلی بیشتر برای مردم آن کشور داشته است.
صندوق بین المللی پول کیفیت رشد اقتصادی ایران در دوره 2005 تا 2011 را متوسط به بالا ارزیابی کرده و نمره 0.693 را به ایران داده است. ایران در رده بندی 93 کشور در حال توسعه جهان نیز رتبه 47 را بدست آورده است.
بلغارستان با نمره 0.843 بیشترین کیفیت رشد اقتصادی را داشته و در رتبه نخست قرار گرفته است. چین با نمره 0.842 و آرژانتین با نمره 0.83 به ترتیب رتبه های دوم و سوم را از این نظر به خود اختصاص داده اند.
به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از تسنیم، بررسی های دوره ای صندوق بین المللی پول از سال 1990 به این سو نشان می دهد کیفیت رشد اقتصادی ایران طی این مدت روندی صعودی داشته است. در حالی که ایران در دوره 1990تا 1994 در «شاخص کیفیت رشد» نمره 0.594 را بدست آورده بود این رقم در دوره 1995 تا 1999 به 0.641، در دوره 2000 تا 2004 به 0.655 و در دوره 2005 تا 2011 به 0.693 رسیده است.
در عین حال رتبه جهانی ایران در رده بندی شاخص کیفیت رشد در دوره نخست 46 بوده است که این رقم در دوره دوم یعنی سال های 1995 تا 1999 به 43، در دوره سوم به 46 و در سال های 2005 تا 2011 به 47 رسیده است.
بر اساس این گزارش در دوره 2005 تا 2011 کشور آفریقایی چاد کمترین کیفیت رشد اقتصادی را داشته و در شاخص کیفیت رشد نمره 0.334 بدست آورده است.